Ontspanning in ‘t Kelderke in Vincentius, Udenhout
Wim Verbunt werkte van 1978 tot en met 2001 als ‘ontspanningsleider’ op Vincentius – nu de functie ‘coördinator vrijetijdsbesteding en vrijwilligerswerk’- en is nog altijd verbonden aan de instelling als dirigent van het Vincentius koor, de Sing Song Zangers. Toen Wim begon, bestond de vrijetijdsbesteding voor cliënten nog nauwelijks. Het was zijn taak om dit samen met Hanneke Vromans op te gaan zetten. Hij stuurde ons een verslag van de talrijke activiteiten die hij op poten heeft gezet. Hieronder zijn verhaal.
“Hallo, ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Wim Verbunt en ik woon in Udenhout. Ik heb van augustus 1978 tot en met oktober 2001 met heel veel plezier gewerkt op Vincentius. Ik ben indertijd aangenomen door Zuster Corsten (adjunct-directrice) en Dhr. Russel (economisch directeur). De directrice, zuster Paula, was in die tijd wegens ziekte afwezig.
In 1978 stond de vrijetijdsbesteding nog in zijn kinderschoenen. Naast het koor waren er nog geen vrijetijdsclubs. Ik ben samen met Hanneke Vromans gaan inventariseren waar er behoefte aan was. In korte tijd kwam er een kleiclub, een majorette groep (Swinging Vincentius) volksdansgroep Sensjus, paardrijclub, een trimclub en in 1980 werd de Drumband ‘De Drumplayers’ opgericht. Verder ontstonden er een jazzballet groep, een tafeltennisclub, de zwemclub, de toneelclub, de fietsclub en werd er dansles gegeven. Van deze clubs waren er een aantal die optredens verzorgden buiten Vincentius.
Vrije tijd is van jezelf
Ik had als uitgangspunt in mijn werk: ‘Vrije tijd is van jezelf” dus daar mag je toch zeker inspraak over hebben? Er werd wel eens de vraag gesteld “Is er voor cliënt X een plaatsje op een clubje vrij?” Mijn reactie was dan altijd: “Wat wil de persoon zelf?” Dat moet, voor wat betreft vrijetijdsinvulling, het uitgangspunt zijn.
Mijn reactie was dan altijd: “Wat wil de persoon zelf?”
De Z-leerlingen (zorgpersoneel in opleiding) kregen in hun introductieperiode een opdracht vanuit de vrijetijdsbesteding. De leerlingen werkten een nieuwe activiteit uit en legden deze aan mij voor. Daar kwamen vaak hele leuke frisse ideeën uit zoals cabaret door het personeel voor de bewoners. Het personeel van alle afdelingen werden gemobiliseerd en verzorgde zowel op de middag als avond een volledig gevarieerd programma met zang, dans en toneel. Deze vorm heeft jaren stand gehouden.
Toch kwamen de leerlingen ook wel met ideeën als een optreden van Danny de Munk of Peter Jan Rens. Op de vraag van mij: “Hoe kom je aan geld voor zo’n optreden?” kreeg ik vaak als antwoord: “Dat doen ze toch wel gratis!” “Waarom zouden ze dat doen?”, vroeg ik dan. “Dat doe je toch voor gehandicapten, dat is een goed doel!” zeiden de leerlingen. Op zich natuurlijk een goed leermoment om aan te geven dat ook artiesten gewoon geld moeten verdienen om brood op de plank te krijgen. Wel heb ik zeker in de begin jaren geleerd om te roeien met de riemen die ik toen had. Het was zeker geen vetpot maar met creativiteit kon ik veel bereiken.
’t Kelderke
Vincentius had een prachtige ontspanningsruimte: ’t Kelderke. De ruimte bevond zich in het souterrain onder de Kapel en was bedoeld voor handenarbeid en andere instuifactiviteiten. Op woensdagavond kon je er dansen met ranja en koffie/thee. Na verloop van tijd werden de activiteiten voor ’t Kelderke steeds meer uitgebreid. Naast de woensdagavond, kwam er eens in de twee weken de zaterdagavonddisco. Vier jongens uit Udenhout bouwden een discomeubel en met oude pick-up grammofoonspelers waarachter de jongens zelf disco draaiden. De avonden waren erg succesvol en werd vaak door 200 tot 250 personen bezocht. En het merendeel stond op de dansvloer.
“Vier jongens uit Udenhout bouwden een discomeubel..”
De disco werd afgewisseld met optredens van muziekbandjes en soms waren dat ook grote namen. We hebben één keer het genoegen mogen smaken van een optreden van BZN in ’t Kelderke, daar zijn zelfs televisieopnamen van gemaakt. Ook Frans Bauer heeft er opgetreden.
In 1987 kreeg ’t Kelderke een metamorfose (zie foto’s). Met een aantal vrijwilligers onder leiding van binnenhuis architect Peter Fasel werd ’t Kelderke eigentijds gemaakt. De oude disco werd vervangen door een top meubel met discolicht en rookapparaat. De bar werd vervangen, alles werd op en top. Jantje Koopmans opende het vernieuwde Kelderke met een optreden. Het nieuwe ’t Kelderke werd ook gebruikt voor filmavonden met films zoals Grease, Free Willy, Dirty Dancing, maar ook klassiekers als Sound of Music.’
“Rond 1998 is besloten om ’t Kelderke niet meer te gebruiken als disco of repetitieruimte”
Rond 1998 is besloten om ’t Kelderke niet meer te gebruiken als disco of repetitieruimte. Dit vanwege de veiligheid, want de vluchtroutes waren slecht en ook de toegankelijkheid liet te wensen over. Met pijn hebben we toen afscheid genomen van deze geweldige plek.
Naast ’t Kelderke, de dansavonden en alle clubs, was ik ook betrokken bij allerlei grotere activiteiten zoals Carnaval, Koninginnedag, Bevrijdingsdag, etc. Daarover in een volgend verhaal meer.”
Tekst: Wim Verbunt
Bewerking: Jobbe Wijnen
