Verslaafd aan drukinkt; de ondergang van de Telegraaf Media Groep
Samenvatting
In ”Verslaafd aan drukinkt” gaat het niet over de opkomst van De Telegraaf maar om de geleidelijke teloorgang ervan. Bij oppervlakkige beschouwing zou je denken: de markt is gewijzigd. Maar onder de motorkap was er bij de Telegraaf of beter gezegd de Telegraaf Media Groep veel meer aan de hand.
Wat er aan de hand was bij TMG staat te lezen in Verslaafd aan Drukinkt van Marianne Zwagerman. De titel doet vermoeden dat er bij TMG veel te laat keuzes zijn gemaakt. Daarmee is de titel ook wel wat verwarrend. Want gaat het nu echt en exclusief over het te lang blijven hangen in het papieren krantenlandschap? Marianne Zwagerman zelf ooit Directeur Digitale Media bij TMG laat echter zien dat er veel meer speelde.
Ze doet haar verhaal in vier episodes van de glorietijd tot de uitverkoop. Er heeft veel plaatsgevonden in de drie decennia die Verslaafd aan drukinkt beslaat. Van dé krant van wakker Nederland tot een bedrijf dat gered moest worden door een Belgisch uitgeversconcern. Een bedrijf dat langjarig prachtige winsten noteerde met een eigen vermogen van 1 miljard gulden tot een bedrijf dat aan de bedelstaf geraakte. Hoe heeft dit zo kunnen gebeuren?
In het boek komen nagenoeg alle managementlessen (of beter gezegd managementfouten) voorbij. Ik noem er een aantal:
– Verkeerde focus en achterhaald businessmodel
– Falend toezicht en bestuur
– Falende topmannen
– Interne ruzies tussen bestuur Raad van Commissarissen en aandeelhouders of andere stakeholders
– Dubbele agenda’s en belangen
– Gebrek aan synergie tussen de verschillende bedrijfsonderdelen
– Achterstallig onderhoud van de organisatie
– Zwalkend beleid
– Wanhopige en niet onderbouwde investeringsbeslissingen
– Overlevering aan dure – niet bijdragende consultants
– Eigen hobby’s die de boventoon voeren
– Gebrek aan inzicht in de financiële performance
Het boek kwam tot stand door bestudering van stukken anonieme bronnen en de eigen ervaringen van Zwagerman in haar tijd bij TMG. Journalistiek zou de waarde nog groter geweest zijn – en het verhaal beter verifieerbaar – wanneer bronvermelding aanwezig zou zijn. Het boek leest makkelijk en lekker weg met her en der wat herhalingen. Die zijn niet per sé storend maar daarmee is het boek wel wat langdradig geworden.
Plaatsing: diversen/management